Kategoria: Piekarnik

Łączenie Stref Funkcjonalnych Blatu Kuchennego

  1. Zasada sumowania przestrzeni roboczych
  2. Przykłady zastosowania
  3. Podsumowanie
  4. Wiecej w temacie stref funkcjonalych blatu kuchennego,

Łączenie stref funkcjonalnych blatu kuchennego to zasada ergonomicznego projektowania, polegająca na sumowaniu minimalnych wymaganych przestrzeni funkcjonalnych w przypadku, gdy dwie funkcje kuchenne (np. gotowanie i mycie) znajdują się bezpośrednio obok siebie.

Nie oznacza to konieczności podwajania powierzchni funkcjonalnej blatu dla każdego urządzanie, lecz jej elastyczne dopasowanie do zintegrowanych funkcji – np. odkładania naczyń po pieczeniu i jednoczesnego dostępu do strefy zmywania.

Zasada sumowania przestrzeni roboczych

W przypadku sąsiadujących stref funkcjonalnych (np. płyta grzewcza i zlew lub piekarnik i lodówka), zamiast zapewniać dwie osobne powierzchnie robocze:

  • Przyjmuje się większą z wymaganych wartości,
  • Dodaje się do niej **305 mm**.

Dzięki temu powstaje uniwersalna strefa blatu, która obsługuje więcej niż jedną funkcję — oszczędzając miejsce i zachowując ergonomię.

Przykłady zastosowania

Jeśli po jednej stronie mamy płytę grzewczą (wymagającą 381 mm), a po drugiej stronie zlew (wymagający 610 mm), wówczas: **610 mm + 305 mm = 915 mm** wspólnej przestrzeni roboczej.

Gdy piekarnik sąsiaduje z lodówką – nie tworzy się dwóch niezależnych stref odkładczych, lecz planuje się jedną o sumarycznej szerokości większej z nich plus 305 mm.

Podsumowanie

Zasada łączenia stref funkcjonalnych blatu kuchennego to praktyczne podejście projektowe:

  • Upraszcza planowanie zabudowy,
  • Oszczędza miejsce bez utraty funkcjonalności,
  • Poprawia płynność pracy i komfort użytkowania kuchni.

To szczególnie istotne rozwiązanie w nowoczesnych, kompaktowych układach kuchennych.

Powierzchnia przypiekarnikowa

  1. Wymogi projektowe
  2. Ergonomia i bezpieczeństwo
  3. Podsumowanie
  4. Więcej w temacie piekarnik

Powierzchnia przypiekarnikowa (ang. oven landing area) to przestrzeń blatu przeznaczona do odkładania gorących naczyń i przygotowanych produktów przed oraz po pieczeniu. Zapewnienie odpowiedniego miejsca w pobliżu piekarnika zwiększa bezpieczeństwo, wygodę i efektywność pracy w kuchni.

Minimalna powierzchnia blatu po bokach piekarnika powinna umożliwiać swobodne i bezpieczne manipulowanie gorącymi naczyniami, bez konieczności przenoszenia ich na znaczne odległości.

Wymogi projektowe

Dla zapewnienia funkcjonalnej przestrzeni przypiekarnikowej:

  • Co najmniej 381 mm blatu powinno znajdować się bezpośrednio obok piekarnika (z jednej lub obu stron),
  • Alternatywnie, – jeśli piekarnik nie otwiera się bezpośrednio w kierunku przejścia – dopuszczalne jest rozmieszczenie blatu w odległości do 1219 mm od piekarnika.
  • Szerokość blatu powinna wynosić minimum 381 mm, a głębokość nie mniej niż 406 mm.

Ergonomia i bezpieczeństwo

  • Odległość blatu od piekarnika powinna umożliwiać swobodne i szybkie odstawienie gorących naczyń po wyjęciu ich z urządzenia.
  • Powierzchnia powinna znajdować się na tym samym poziomie, co piekarnik lub wyżej – nigdy niżej.
  • Nie zaleca się umieszczania otwieranego piekarnika bezpośrednio w strefie intensywnego ruchu (np. w przejściu), aby uniknąć ryzyka poparzeń lub kolizji.
  • W przypadku piekarników umieszczonych w słupku, powierzchnię przypiekarnikową można zorganizować obok lub naprzeciwko – z zachowaniem ergonomicznego dystansu.

Podsumowanie

Powierzchnia przypiekarnikowa to kluczowy element organizacji strefy pieczenia:

  • Zapewnia bezpieczeństwo przy manipulowaniu gorącymi naczyniami,
  • Ułatwia płynność pracy między piekarnikiem a blatem roboczym,
  • Zwiększa komfort użytkowania sprzętów do pieczenia i podgrzewania.
  • Zastosowanie się do zalecanych wymiarów pozwala uniknąć zagrożeń i poprawia funkcjonalność kuchni.